Ustrajavanje u dobrim djelima koja je čovjek uobičajio činiti

Rekao je Uzvišeni Allah: “Allah uistinu neće izmijeniti stanje jednog naroda dok on sam sebe ne izmijeni.” (Er-Ra‘d, 11)

U ovom ajetu Uzvišeni Allah obavještava nas da neće otkloniti blagodati koje je podario Svojim robovima sve dotle dok oni ne napuste pokornost i bogobojaznost u kojima su bili i onda se okrenu ka nepokornosti i grijehu. Isto tako, On će od njih otkloniti poniženje koje ih je zadesilo samo ukoliko Mu se vrate, čvrsto se prihvate Njegovog puta i počnu slijediti Njegovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem.

Uzvišeni je rekao: “I ne budite kao ona koja bi svoju pređu rasprela kad bi je već bila čvrsto oprela…” (En-Nahl, 92) Raspletanje pređe, koje se spominje u ajetu, označava raspredanje i rasukivanje pređe ili konopca u čije se usukivanje prethodno uložio trud.

I rekao je Uzvišeni: “…i da oni ne budu kao oni kojima je još davno data Knjiga, pa su srca njihova, zato što je proteklo mnogo vremena, postala nemilosrdna…” (El-Hadid, 16)

Uzvišeni Allah kaže: “…ali, oni o njemu ne vode brigu onako kako bi trebalo…” (El-Hadid, 27)

Komentar sva tri ova ajeta prethodio je u petnaestom poglavlju “Kontinuirano činjenje dobrih djela”.

Od Abdullaha b. Amra b. El-Āsa, radijallahu anhuma, prenosi se da je rekao: “Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao mi je: ‘O Abdullahu, nemoj biti poput čovjeka koji je bio uobičajio da ustaje i klanja noćni namaz, a zatim ga je zanemario i ostavio.’” Muttefekun alejhi.
Ovaj je hadis naveden i pojašnjen pod brojem 154 u petnaestom poglavlju, “Kontinuirano činjenje dobrih djela”.

Poglavlje osamdeset osmo

O POHVALI LIJEPOG GOVORA I VEDROG LICA PRILIKOM SUSRETA

Rekao je Uzvišeni Allah: “…a prema vjernicima blag i ponizan budi.” (El-Hidžr, 88) Komentar ovog ajeta prethodio je u dvadeset sedmom poglavlju, “Međusobno poštivanje i uvažavanje muslimana, njihove dužnosti i samilost jednih prema drugima”.

Također, rekao je Uzvišeni Allah: “…a da si ti osoran i grub, oni bi se zaista razbježali iz tvoje blizine…” (Alu Imran, 159)

Ovaj ajet govori o uzvišenom moralu i plemenitoj Muhammedovoj, sallallahu alejhi ve sellem, naravi, s kojima ga je Uzvišeni Allah poslao ljudima. Da je on kojim slučajem prema njima bio nepristojan u govoru, ili tvrdog i surovog srca, oni bi se od njega razbježali i ostavili ga samog. Međutim, Uzvišeni Allah, posredstvom njegove blagosti i ljubaznosti, okupio ih je oko njega, te im ga je, na takav način, učinio dragim i milim. Ovo nedvosmisleno ukazuje na činjenicu da su blagost i poniznost osobine koje vode ka zbližavanju ljudskih srca i postizanju jedinstva i sloge.

Adijj b. Hatim, radijallahu anhu, prenosi da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Čuvajte se Vatre, pa makar (tako što ćete udijeliti) pola datule, a onaj ko ne nađe ni to, onda s lijepom riječju.” Muttefekun alejhi.
Od Ebu Hurejre, radijallahu anhu, prenosi se da je Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “I lijepa riječ je sadaka (milostinja).” Muttefekun alejhi. Ovo je dio dugog hadisa koji je prethodno naveden.
Ebu Zerr, radijallahu anhu, rekao je: “Kazao mi je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem: ‘Nemoj prezirati ni potcjenjivati ništa što se smatra dobročinstvom, pa makar se radilo i o tome da svoga brata susretneš vedrog i nasmijanog lica.’” Muslim.
Ovi su hadisi pojašnjeni i navedeni pod brojevima 139, 122 i 121, u poglavlju “Mnoštvo načina činjenja dobra”.

Iz knjige “Radost pogleda” komentar djela “Rijadus-salihin”
Autor: Selim b. ‘Id el-Hilali
Preveo: Amir Durmić
Redaktura: Abdulvaris Ribo
Šerijatska recenzija: dr. Safet Kuduzović

(Minber.ba)