Član sam skupštine opštine Dragaš u nekoliko mandata i svako malo reagujem na nepravilnosti koje mi zapadnu za oko ili na koje mi neko ukaže.
Skupštinska govornica je doslovno moje mjesto na kojem ne prepoznajem sebe niti gledam ličnosti ispred sebe, već govorim iskljucivo na bazi procjena i isključivo u interesu mojih glasača, odnosno svih stanovnika u Gori.
Osim svakodnevne problematike, bavim se i sa ponekom diskriminacijom unutar institucija, odnosno opštine.
Ovom prilikom želim da naglasim da između ostalih službi, u opštini Dragaš imamo i kancelariju za rodnu ravnopravnost, koja na žalost nema “R” a pogotovo “ravnopravnost”.
Kada su žene u pitanju, pogotovo ove moje koleginice u Skupštini, najćešće ih kritikujem što nikada ne dolaze ako nisu predviđene dnevnice. Na primer na razne proslave, obeležavanja nekih značajnijih dana i slično, već dolaze samo na redovna zasedanja.
Kada govorim o kancelariji za rodnu ravnopravnost, navešću nekoliko svojih zapažanja sa kojima se susrećem godinama i na koja redovno ukazujem, ali nešto se moj glas slabo čuje.
Na razna obeležavanja ili proslave, na primer povodom 8. Marta, ni ove godine, kao ni mnogo drugih prethodnih godina, nisam pozvana ja kao ni žene iz Gore, ili barem one koje su aktivnije. Godinama se realizuju mnogi projekti za žene u našoj opštini, uglavnom pod okriljem ove kancelarije, a da nema uključenih žena iz gorskog regiona.
Moje mišljenje je da se u kancelariji za rodnu ravnopravnost, pod hitno treba zaposliti još jedna osoba koja bi bila zadužena za poštovanje polne ravnopravnosti u gorskom regionu. O ovome ću govoriti na narednoj skupštini.
I ne samo to, u opštini ima više slobodnih radnih mjesta koja nisu popunjena nakon penzionisanih i umrlih službenika, čak i nakon nekih koji su premešteni na drugo radno mjesto.
Na ovome svakako treba poraditi, ali i otvorenije zauzeti stav i insistirati na poštovanju fer raspodele. U ovom momentu zaposlenih iz Gore ima ispod 30 procenata, a treba biti oko 42 procenta.
Komentari su isključeni