Bitka na Bedru odigrala se 17. dana ramazana 2. godine po Hidžri. Bila je ključna bitka za Muhammeda, s.a.v.s., i ashabe, a time i sve nas, muslimane iz ummeta Muhammeda, s.a.v.s. Bitku su izvojevali muslimani.
Sam povod bitke bio je pokušaj muslimana Medine da presijeku trgovačku karavanu mušrika Mekke koja je bila na povratku iz Šama na čelu sa Ebu Sufijanom ibn Harbom. Poslanik s.a.v.s. pokušao je ovu karavanu presjeći još na njihovom putovanju iz Mekke ka Šamu, ali je saznao da su prošli pored Medine na dan ili dva ranije. Ovaj pohod se zove “pohod kod Ušejre” jer je do doline Ušejra stigao Poslanik s.a.v.s. sa vojskom, a onda se vratio nazad u Medinu i čekao karavanu u povratku.
Ebu Sufijan, doznavši za zasjedu, zaustavio je kretanje karavane prije Medine i sklonio je na bezbjedno, poslao glasnika u Mekku i zatražio od Mekelija vojnu, te logističku pomoć za sigurnu prođu karavane.
Mekelije su se odazvali Ebu Sufijanu i poslali 1000 boraca sa ciljem sigurne prođe karavane. Vojske, bez ikakvog dogovora, jedna na drugu nailaze u mjestu Bedr, 135 km udaljenom od Medine.
Muslimani su brojali nešto preko 310 boraca, od koji dva konjanika i 72 deve. Mušrici su brojali 1000 boraca, od kojih je bilo 200 konjanika. Bitka je završena grandioznom pobjedom muslimana u kojoj je ubijeno 70 mušričkih vojnika, među kojima i vođa iste Amr bin Hišam. Zarobljeno je 70 mušrika, dok je broj palih šehida među muslimanima bio 14, i to šest muhadžira i osam ensarija.
Pobjeda na Bedru, i pored sve raspoloživih sredstava i metoda koje je Poslanik s.a.v.s. poduzeo i primijenio, plod je, primarno, Allahove intervencije. Allah je muslimansku vojsku prvo odmorio i pripremio za borbu kišom na spavanju, a onda pojačao interventnim odredima meleka sa različitih nebesa na čelu sa Džibrilom a.s.
Tome svjedoči predaja od Ibn Abbasa, da je Poslanik s.a.v.s. na dan Bedra povikao:
عن ابن عباس -رضي الله عنهما- أن النبي -صلى الله عليه وسلم- قال يوم بدر: «هذا جبريلُ، آخذٌ برأس فَرَسِه، عليه أَدَاةُ الحَرْب
“Eno Dzibrila, uhvatio konja svog za grivu, na njemu je ratna oprema.” (Buhari)
Kur'anski ajet nedvosmisleno ukazuje da je pobjeda plod Allahove intervencije:
{وَمَا جَعَلَهُ اللَّـهُ إِلَّا بُشْرَىٰ لَكُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُم بِهِ ۗ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِندِ اللَّـهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ} [آل عمران]
“To je Allah učinio da vas obraduje i da time pouzdanje u srca vaša ulije – a pobjeda dolazi samo od Allaha, Silnoga i Mudroga.” (Ali Imran, 126)
Allah je svaku pobjedu muslimana uslovio vjerovanjem i dobrim djelima, kao što On kaže u svojoj Knjizi:
وَعَدَ اللَّـهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ
“Allah obećava da će one među vama koji budu vjerovali i dobra djela činili sigurno namjesnicima na Zemlji postaviti, kao što je postavio namjesnicima one prije njih.” (Nur, 55)
Stoga, kada se desi da muslimani u jednom vremenu na nekom mjestu nisu namjesnici, već ih je kufr nadvladao i učinio ih donjim, razlog je nedostatak jednog od ova dva uslova koje je Allah uvjetovao muslimanima ukoliko žele biti namjesnici, pa tako Allah kažnjava vjernike zbog njihovog propusta ne bi li se povratili.
(Mesihat.org, Glas Islama, Berin-ef. Ljajić)
