Trideset pet godina od Skupštine SDA u Restelici

Na današnji dan prije trideset pet godina, 18. novembra 1990. godine, u Restelici je održana osnivačka Skupština SDA za Goru. Prisustvovalo je više hiljada pristalica i simpatizera iz cijele Gore, Kosova, Sandžaka i Bosne.

Na putu prema Restelici bili su napadnuti na više mjesta. Napad je osmišljen i organizovan od strane policije i rukovodstva SPS-a, dok su izvršioci bili članovi i pristalice SPS-a, odnosno mještani nekoliko gorskih sela.

U napadu je povrijeđeno više od dvadeset članova i simpatizera SDA i razbijeno oko 50 automobila. Za ovaj vandalski čin niko nije odgovarao, jer je nakon 1999. godine većina organizatora napustila Kosovo.

Nakon održane Skupštine, u Restelici i širom Gore, policija je privela više osoba, te su neki mještani bili izloženi grubom postupanju, uključujući maltretiranje i zastrašivanje.

U nekim domaćinstvima izvršeni su i pretresi bez jasnog objašnjenja razloga. Ovakve akcije izazvale su osjećaj straha i uznemirenosti među stanovništvom Gore.

O ovom događaju lažima i neviđenom mržnjom izvještavali su beogradski režimski mediji:

„Šiptarski secesionisti i muslimanski fundamentalisti, predvođeni ekstremnim predstavnicima Demokratskog saveza Kosova i SDA, u nedelju su izvršili pravu invaziju na Gorance u području Gore, gde su pokušali da divljaju i zaplašuju mirne ljude.

U organizovanim hordama, ekstremni šiptarski nacionalisti, u selima Gore, a povodom predstavljanja muslimanske nacionalne partije u selu Restelica, na samoj jugoslovensko-albanskoj granici, pokušali su da izmanipulišu muslimane-Gorance i eventualno ih pridobiju za svoje ciljeve. Ovi mirni i nadasve pošteni građani, koji su svoju perspektivu odavno vezali za Srbiju i srpski narod, odlučno su reagovali.

Svoju privrženost Srbiji i srpskom narodu su iskazali uzvikujući parole „Slobo, slobodo“, „Dole izdajice“, „Ostajemo na bedemu svoje republike“, „Slobo, Srbine, mi smo tvoji“ i tako redom.

Organizovane poludivlje horde činili su uglavnom ekstremni šiptarski nacionalisti i secesionisti, koji su, eto, hteli da pokažu kako mogu sve i kako im država Srbija ne može ništa. Nadležni državni organi nisu intervenisali, jer za tako nešto nije bilo ni potrebe, jer su svoju čast, dostojanstvo i opredeljenost Goranci sami odbranili.“

(Politika Ekspres, 20. novembar 1990.)